Da livet fekk ei ny meining.

Hanna vart fødd 1.februar 2009, heile livet vart snudd på hovudet og vi forelska oss momentant.

 Eit lite skår i gleda var det at Hanna ikkje var heilt frisk. Vi måtte vere ei veke på nyføddintensiven i Ålesund.

Dette var ei utruleg tung tid, men gleda var stor da vi endeleg fekk kome heim.

Stolte storesøsken.

Vi fekk masse besøk- veldig kjekt!
Bestefedrene

Bestemor i Lom, Bestemor i Ørsta og Bonusbestemor på Gjemnes:

Oldemødrene på farkanten:

Tante Mona og onkel Ole:

Oddvar, Stian og Arild:

Etterkvart kom kvardagen over oss igjen, men han vart aldri heilt den same:

Pappa og Hanna kosa seg i sofaen:

Eit av dei aller første smila:

Må legge inn eit dikt av Bjerke, kanskje finaste diktet eg veit om. Det er litt omskrive.

To luker i Himlen

Det største mysterium er ikke mer

enn dét: at en ørliten kropp

er våknet til jorden. Den nyfødte ser.

To luker til i himlen går opp.



Selv fem-trinns-raketter og kjernefysikk

blir puslingers puslespill

når det nyfødte barn med et eneste blikk

beviser at kjærlighet er til.



Opprinneleg av André Bjerke

Den store barnedåpen

1. mai 2009 vart Hanna døypt i Ørsta kyrkje.

Heile familien

Hovudpersonen i dåskjolen som bestemor Lom har sydd.

Faddrane: Gudeveig, Ann Kristin, Odd Arne, Oddvar, Lise-Mari.

Besteforeldre: